ସୁଲକ୍ଷଣା ଶ୍ରୀକଭରୁ ମାଈ ରୁପେ ବୋଲଇ ରସିକେ ନ ଜଗଥ ଅପଟାଇ ଖଇ । ସନ୍ଥି ଈରେ ରହୁଅତୁ ଫାଏଁ ନ ଯାଉଛୁ ନଷ୍ଟ ହେକ୍ଟର ଅରଭ ଗୁଠି ! ସବୁ ସେବା ଛଡଲ୍ ର ନ ପଞ୍ଚଲ୍ ଅର୍ଜିଲ୍ ପାପ ବ୍ଳକର କର । ସୁମନସ୍ ଗୁଡ଼ିବାର ବାସ କ୍ୟୁବାର ଚଆ ଦେବାର ବାର ବାର । ୭ { ତରୁକେ ରୁକେ ପଛ ଏତ୍ କଟେ ହୃତ ସେ ଏକ କ ମୁକ୍ତିର କୃତ । ସଜାଉରୁ କାହା ପାଦେ ଯାବକ ପ୍ରମୋଦ ବାଦ ହୋଇଲ କହଉ ହଉ । ସବୁ କରନ୍ତେ ଗରଜ କଲକା ଉରଜ କରିକୁ ନା କ' ଦିର ଗର୍ଭ | ଶମ୍ଭୁ ଅପଗୁଧ କରି ହେଲା ଏତେ ସରି ଜାଣିଲ ନାହ ଅପାରୁ ପାସ ୮ ସକ୍ଷ ଶର କ୍ଷପଦ ହଇ ପ୍ରମାଦ ଅର୍ଜିଲ କଲ୍ ଅମସ୍ତ ନୀତ ( ସୁମରର ନାମେ ଗପ ଶୁଭ ଅଙ୍ଗେ ପାପ ଲାପ ଲେଖ କରି ନଜ ନର୍ଭ । ସିଦ୍ଧ ସଙ୍ଗମରେ ଖୁସି ଭୋଷି କାର୍ଶାବାସୀ ମାପ ସେ ଚରୁଖ କର ବର । ସୂକ୍ରମରେ ସେ କରରୁ କହ ଅଧରରୁ ବହି ବୋଲେ ଦର ହର ହର ।୯ । ସବୁ ଜଣେ ଦୂଣେ ବନ୍ଧୁ ଦେଶି ବୋଲେ ବସୁଂବଦନା ମଲ ଧରି ଧର୍ । ସତରେ ଭି ନ ଦେଖି ରସଭା ଲେଖି ପ୍ରେମ ମୂର୍ତ୍ତ ହେଲ ଘର ଘର । ସବୁ ଭରସା। ପ୍ରଜଳ୍ପ ବବଳେ ସବୁ ଲ ଲେଖକ ବହଳ୍ପ ଧାର ଧାର । ଶିର ନଇ କରି ବସେ ପୌରଣ ଭୁକ୍ତ ସେ ଜନ୍ ଯାକୁ ହେଲ ଜର ଜ୍ଵର | ୧୦ | ସେ ଦ୍ଵନକ ଭଙ୍ଗି ଚେଇ ବୋଝୁଲ୍ ଗୁବବର୍ଗ ରଣ ବାସକୁ କି ଅଣେ ଅସେ । ସରୁ ସରୁଣ ପହଣ୍ଡି ରୂମ୍ ରହେ ଜଣେ ବଇ ସାସ୍ ହାଇଡେ଼ । ସିନ୍ଧୁ କଲରୁ ତେଲ କଣୁଥାଇ ଡାକୁ ଚର୍ବାଣି ଜାଣି । ସରୁ କର ଲଞ୍ଜିକ ଅନାଇ ଗବ ପଦ୍ମ ପାଣି ଅଣି ! ୯୯ |
