ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତା/ଆରେ ଭଜ ମନ
| ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତା (୧୫ଶ ଶତାବ୍ଦୀ) ଲେଖକ/କବି: ଆରେ ଭଜ ମନ |
(୩)
ଆରେ ଭଜ ମନ !
ଭଜି ପାରିଲେ ପାଇବୁ ଦରଶନ ।
ଚିତା ସଳଖରେ ଧୂନି ଘର । ଧବଳ ଚିତ୍ତକୁ ଲୟ କର
ଧ୍ୟାଉଅଛି ଜୀବ ପରମ ସଙ୍ଗରେ, ଧପାଦେଉଅଛି ନିରନ୍ତର ।
ତ୍ରିବେଣୀ ବହୁଛି ତିନି ଧାର । ବହନ୍ତା ନଦୀକୁ ଥୟ କର
ବଙ୍କୁନାଳେ ପାଣି ଉଠିବ ଉଜାଣି, ଉଡ଼ିଯିବ ତୋର ହଂସ ଘର ।
ତ୍ରିବେଣୀ ନଦୀ ପଶ୍ଚିମେ ଯାଇ । ତ୍ରିକୂଟ ସନ୍ଧିରେ ଅଛି ଅହି
ସେହି ଅହିବର ଶବଦ ଘାତରେ, ପଶି ନ ପାରନ୍ତି ତହିଁ କେହି ।
ଦେଉଳ ଭିତରେ ଦେଖ ଠୂଳ । ଦେବତା ଅଛନ୍ତି ହଳ ହଳ
ଦେଉଳେ ପଶିଲେ ଦର୍ଶନ ପାଇବୁ, ମୋକ୍ଷ ହୋଇଯିବ ପିଣ୍ଡ ତୋର । ।୧୦।
କହଇ ଅଚ୍ୟୁତ ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନ । କୃଷ୍ଣ ପାଦପଦ୍ମେ ଦେଇ ମନ
ସଦା କରୁଅଛି ଏହି ନିବେଦନ, କୃପାକର ମୋତେ ସାଧୁଜନ ।