ମଣିମା ଶୁଣିମା ହେଉ ଗରିବ ଡାକ
ମଣିମା ଶୁଣିମା ହେଉ ଗରିବ ଡାକ
ମଣିମା ଶୁଣିମା ହେଉ ଗରିବ ଡାକ ।
ନିରକ୍ଷ ଜନକୁ ରଖ ପଙ୍କଜ ମୁଖ ।।
କୃପାସାଗର କାହିଁକି ମୋ ବେଳକୁ ଗଲା ଶୁଖି ।
ଜାଣିଲି ମୋ କର୍ମ ବାଙ୍କ ନୁହ ସଳଖ ।୧।
ଆତଙ୍ଗ ନାଶନ ବାନା ନ ଶୁଣ ଭୃତ୍ୟ ବେଦନା
ଏବେ ହୋଇଯିବ ମନା କେ ଦେବ ଡାକ ।୨।
ଦାସ ଯେବେ ନାଶ ଯିବ କ୍ଷିତିରେ ଅକୀର୍ତ୍ତି ହେବ ।
କୀରତିଚନ୍ଦ୍ରରେ ଲାଗିଯିବ କଳଙ୍କ ।୩।
କହେ ସଦାନନ୍ଦ ଛାର ନାହିଁ ଆନ ପ୍ରତିକାର ।
ଏ ଦୀନ ଅବସ୍ଥା ମୋର ନେତ୍ରେ ନ ଦେଖ ।୪।