ଯେତେକ ଭକ୍ତ ତୁମ୍ଭର
ଯେତେକ ଭକ୍ତ ତୁମ୍ଭର, ହେଉ ଅଛନ୍ତି ଆତୁର । ପଦ ।
ଛତିଶ ପାଟକ ଜାତି ଏ ଧର୍ମରେ ପଶିଛନ୍ତି ।
ଧରି ସେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ମୂର୍ତ୍ତି ନ ରହି ଗୃହ ଭିତର ।୧।
ଦିବା ନିଶିରେ ରୋଦନ ନ ପାଇ ସ୍ଥିତି ଆସନ ।
ହୋଇଲେଣି ରଣଭଣ ବୁଝ ଗୁହାରି ତାଙ୍କର ।୨।
ଶତ୍ରୁ ମିତ୍ରଠାରୁ ଅତି ନିନ୍ଦାରେ ହେଲେଣି ପୋତି ।
କେହି ବୁଝି ନ ପାରନ୍ତି ଦୁଃଖ ଦେଖି ତାହାଙ୍କର ।୩।
ନ ପୁଚ୍ଛିଲେ ଜାତି ଗୋତ୍ର ଧରି ନିରିବେଦ ପଥ ।
କିବା ନୀଚ ଉଚ୍ଚ ଦୁଇ ସର୍ବକରି ସମାଚାର ।୪।
ଭକତ ବୃନ୍ଦର ଚିନ୍ତା ବୁଝ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ କରତା ।
ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ହୋଇ ପରା କରୁଅଛ କି ବିଚାର ।୫।
ବେନି ନେତୃ ଧାର ବହି ଶ୍ରୀଗୁରୁ ଛାମୁରେ କହି ।
ଭଣେ ଭୀମ ଅରକ୍ଷିତ ଜଣାଉଛି ନିରନ୍ତର ।୬।