କପଟପାଶା
ପ୍ରଥମ ଛାନ୍ଦ
ରାଗ—ନଳିନୀଗୌଡ଼ା
ଜୟ ଜୟ ବିଘ୍ନରାଜ ଗଉରୀ ନନ୍ଦନ ।
ପୃଥୁଳ ଉଦର ନାଟ ଇନ୍ଦୁର ବାହାନ ହେ ।।
ଗଜମୁଖ ଏକଦନ୍ତ କପାଳେ ସିନ୍ଦୁର ।
ଯୋଗେଶ୍ୱର ସ୍ୱରୂପକୁ କେ କରୁ ଗୋଚର ଯେ ।।
ଯଜ୍ଞବିଧି ଆରମ୍ଭେ ପ୍ରଥମେ ତୋର ପୂଜା ।
ଗଙ୍ଗାଧର ତାତ ତିର ଜନନୀ ଗିରିଜା ହେ ।।
କର ଅନୁଗ୍ରହ ମୋତେ ଅମ୍ବିକା ନନ୍ଦନ ।
କହିବାକୁ ଇଛା ମୋର ଭାରତ ବିଧାନ ହେ ।।
କୁରୁପତି ଯୁଧିଷ୍ଠିର ପଶାଖେଳ ରସ ।
କହିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଛାନ୍ଦ ପ୍ରତିବନ୍ଧ ଭାଷା[୧] ହେ ।।
ବନ୍ଦଇ ଗୋ ଶାରଳା ଝଙ୍କଡ଼ ପୁରବାସୀ ।
ତୋର ଆଜ୍ଞା ହେଲେ ମୂର୍ଖ ପଣ୍ଡିତରେ ମିଶି ଗୋ ।।
ତୋ ଚରଣେ ଦିଅ ମାଗୋ ସର୍ବଦା ଭକତି ।
ଭୀମ ଧୀବରକୁ ଦିଅ ଏହି ସଦଗତି ଗୋ ।।
ଦ୍ୱିତୀୟ ଛାନ୍ଦ
ରାଗ—ବଙ୍ଗଳାଶ୍ରୀ
ଏଥୁ ଅନନ୍ତରେ ବିଲଙ୍କା ଦେଶରେ ବୈବସୁତ ମନୁ ରାଜା ।
ଅଗସ୍ତ ଚରଣ ଧରି ନୃପରାଣ କଲେ ଧୂପଦୀପେ ପୂଜା ।।
ଉତ୍ତମ ପଦାର୍ଥ ଦେଇ ନୃପନାଥ ଚରଣେ ହୋଇ ବିନୟୀ ।
କରପତ୍ର ଯୋଡ଼ି ମୁନି ପାଦେ ପଡ଼ି ମଧୁର ବାଣୀ ଭାଷଇ ।।
ତୁମ୍ଭେ ବ୍ରହ୍ମବେତ୍ତା କର୍ତ୍ତା ମୋକ୍ଷଦାତା ସକଳ ଶାସ୍ତ୍ରର ଜ୍ଞାତା ।
ଭାରତ ଚରିତ ପରମ ପବିତ୍ର କହ ଫିଟୁ ମନ ବ୍ୟଥା ।।
ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଦେବ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ସଙ୍ଗେ କପଟପାଶାରେ ହାରି ।
ତଦନ୍ତେ କି କଲା ଗାନ୍ଧାରୀର ବଳା କହ ମୋତେ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ।।
ଅଗସ୍ତି ବୋଲନ୍ତି ଶୁଣ ମହୀପତି କହିବା ତହିଁ ଚରିତ ।
ରାଜ୍ୟଦଣ୍ଡ ସିଂହାସନ ସହିତରେ ହାରିଲେ ଧର୍ମଙ୍କ ସୁତ ।।
ଭୀମ ଅରଜୁନ ନକୁଳ ସହିତେ ସହଦେବ ମନ୍ତ୍ରୀବର ।
ଦ୍ରୁପଦକୁମାରୀ ସହିତରେ ହାରି ଅମୂଲ୍ୟ ରତ୍ନଭଣ୍ଡାର ।।
- ↑ ୧ମ ଛାନ୍ଦର ୧୦ମ ପାଦ : ବୋଧ ହୁଏ ମୁଦ୍ରଣଜନିତ ତ୍ରୁଟିରୁ ଯାହା ଯୋଗୁଁ ପାଦଗୁଡ଼ିକର ଅନ୍ତିମ ଅକ୍ଷର ମିଶୁନାହିଁ ଏହି କବିତା ନଷ୍ଟ ହେଉଛି । ବିଜୟ ଚନ୍ଦ୍ର ମଜୁମଦାରଙ୍କ Typical Selections from Odia literature — 'ଭାଷା' ସ୍ଥାନରେ 'ଭାଷ' ଦିଆଯାଇଛି । (ଉଇକିପାଠାଗାର ବ୍ୟବହାରକାରୀଙ୍କ ଟିପ୍ପଣୀ)
