ଅର୍ଘ୍ୟଥାଳୀ/ସ୍ୱର୍ଗୀୟା କୃଷ୍ଣକୁମାରୀ
ସ୍ୱର୍ଗୀୟା କୃଷ୍ଣକୁମାରୀ
ଲେଖକ/କବି: ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର
ଧନ୍ୟା କୃଷ୍ଣକୁମାରୀ ମା’ ଭାଗ୍ୟବତୀ ସତୀ,
ତପଫଳେ ପାଇଥିଲ ମୁନିକଳ୍ପ ପତି ।
ଅବତରି ଥିଲ କି ମା’ ସ୍ୱରଗର ଦେବୀ,
ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ପ୍ରେମରେ ଥିଲ ପତିପଦ ସେବି ।
ସୁତା ସୁତା ଦେଇ ସେହି ପ୍ରଣୟର ଫଳ
ସଂସାର- ଜଞ୍ଜାଳ କି ମା’ ମଣିଲ ଗରଳ !
ପତି-ହୃଦ-ଦରପଣେ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ରଖି
ଚଳିଗଲ ସ୍ୱର୍ଗପୁର ନିଜ ଧାମ ଲକ୍ଷି ।
ସେ ହୃଦୟଦରପଣ ପ୍ରଶସ୍ତ ନିର୍ମଳ,
ସ୍ଥାନ ପାଇଅଛି ତହିଁ ସମସ୍ତ ଉତ୍କଳ ।
ପତିଦତ୍ତ ଉପହାର କୁସୁମ-ସୌରଭେ
ଆମୋଦିତ କରୁଅଛ ଉତ୍କଳ-ଗୌରବେ ।
କୀରତି-ଶଇଲଚୂଳେ ପତି ବାମଭାଗେ,
ଆସନ ତୁମ୍ଭର ବହୁ ରାଜା-ରାଣୀ ଆଗେ ।
ଉତ୍କଳବରେଣ୍ୟ କବି ଫକୀରମୋ ହନ,
କରିଥିଲ ବୋଲି ତାଙ୍କ ପୀରତି ଦୋହନ,
ଧରିଥିଲ ବୋଲି ତାଙ୍କ ପୁଣ୍ୟମୟ କର,
ଆଜି ତୁମ୍ଭ ସମାଧିର ଭୁବନେ ଆଦର ।
ସମାଧି-ମନ୍ଦିର ତୁମ୍ଭ ସ୍ୱକୀୟ ଆଳୟେ
ଦେଖୁଛନ୍ତି ପତି ପ୍ରେମ-ପ୍ଳାବିତ-ହୃଦୟେ ।
ଉତ୍କଳର ତୀର୍ଥ ତୁମ୍ଭ ପତିଙ୍କର ଘର,
ଚାହିଁ ପୂତ ହେଉଛନ୍ତି ଉତ୍କଳର ନର ।
ଚମତ୍କୃତ ହୋଇଥାନ୍ତି କରି ଦରଶନ
ଧନୀଙ୍କର ଧନରତ୍ନପୂରିତ ସଦନ;
ଯେଉଁମାନେ ଯାଇଥାନ୍ତି ତୁମ୍ଭ ପତିଦ୍ୱାର,
ଦୂରୁ ତାଙ୍କ ହୋଇଥାଏ ଭକତି ସଞ୍ଚାର ।
କାଳେ ଧନ ରତ୍ନ ସବୁ ଲଭଇ ବିନାଶ,
ତୁମ୍ଭ ପତି ଯଶ ହେବ ଅଧିକେ ବିକାଶ ।
•••