୭୨ କାମିଙ୍ଗ ଭାର ଭଦ୍ରକ ସମ କନ୍ଦର୍ପ ପ୍ରାୟୁ କାମ ସେ ଗ୍ରାମ ॥ ଜୀଇବ ନାହଁ ଢା ସଙ୍ଗ ଯେବେ କାମିକ ନେଦ ହେ । ଯେବେ ଉପାୟ କଲେ ହରରୁ ନାଖ ହେ । ତେବେ ତାହା ଦୁଃଖରେ ସେ ଯିବ ମଣ୍ଡ ରେ ଘବଣ ମନେ ବର କରି କେମନ୍ତେ ଆଣିବ ଭାର୍ ନାଗ୍ । ବୋଲଇ ବଶି ରୁଷିଲେ ଲଙ୍କପତର ଶିଳ୍ପ ସେ । ଘଗ- -ଇଟିଆରୀ ମରଇଣ ଖରବର ସେ ସୂର୍ପଣଖା ଚଉଦ ସମୁ ଅସ୍ମର । ଶ୍ରବଣ ଗୁମୁରେ କାରଣ କହିଇ ନାସିକା ଦେଖାଇ ତାର, କ ଆହେ ଭାଇ ୧ । ଦଶରଥର ନନ୍ଦନ, ମୁଁ ଅନେ ଭଲ, ରହି ଅସ୍ଥ ବନ ସ୍ଥାନ ୨ । ସଙ୍ଗରେ ଅଛଇ କାମିନ ଭାହାର ମୁଁ ଗୟ୍ ଲକ୍ଷ୍ମୀ, ସମାନ |} ଦେଖିବାକୁ ଗାକୁ ଗଲକ ଅହେ ଭଇ, କିଛି ଦୋଷ ନ କଲ୍ । ବନ ଦୋଷେ ନାମ ଭୁବ କାଟିଲ, ନାଭ ଖରକୁ କହିଲେ । ଶୁଣି କର ଖର ଗଳ, ନ ଅହି ଦୁଇ, ତା ସଙ୍ଗେ ସମର କଳ୍ପ । ଶିଶୁ ଭୂଷଣ ସହରେ, ଚଉଦ ସକ୍ରୁ ଅସୁର ମାଇଲ || କ୍ଷିତରେ ଯେତେକ କର, କି ଆହ୍ନି ଭାଇ, ଅବର ଶୁର ଅସୁର । ସମସ୍ତେ ଏକ ହୋଇ ତାହା ସଙ୍ଗେ ହାଈବେ କଲେ ସମର ॥ ୧-ପୁଟ ଗୀତରେ ମୂଖା ଯାଇ ପ୍ରବଣ ନଳରେ ସମସ୍ତ ଭୃÈନ୍ତ କହି ଢାଲୁ ଉତ୍ତେଜିତ କଲ ଥୁବାର ବର୍ଣ୍ଣନା ଥିବା ସ୍ଥଳେ, ପ୍ରସ୍ତୁଭ ଗୀତରେ ପୁଣି ଥରେ ସେହି କଥା ଦୋହରଇବା ସମୀଚୀନ ନୁହେ । ଖୁବ ସମ୍ଭବତଃ ଏହିଠାରେ ଗୋଟିଏ ଦନର ଲାଭା ଆରମ୍ଭ ହେବା କବିଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ! ୨-ଭା ଆସ୍ଥାନ ପୁ ବ୍ରଜ ପାଠ |
