ଅରଣ୍ୟକକାଣ୍ଡ ପୁଷ୍ଟି ବୋଲଇ ମୁ ହେବ କାମିଜ ଏହାକୁ ଏହି କ୍ଷଣ ଦେବ ଗାଁଲ କି ଗୁର ସୁନ୍ଦର ଭୋର ଭି ୧ । ପୁଣି ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭେ ‘ କରିବା କେଇ । ବୋଲିରୁ ଋଣ ତୁମ୍ଭେ ୩ ଋଷି ନହଳ, ଗୁମ୍ଭଙ୍କୁ କି ସପଜଣା । ତୁମ୍ଭ ମନକୁ ଏ କଥା ଅଇଲ୍ ପୁଣି ! ଭୁଇ ଲମ୍ଫ ଅଛନ୍ତି ଅମ୍ଭର ଗୁରନ। ତାଙ୍କର ନାହଁ ସଙ୍ଗର । ତୁମ୍ଭେ ଢାଙ୍କର ନୂଅ ମନୋହରୀ ଶୁଣିଣ ସନ୍ତୋଷ ହେଲା ଅନୁଗ । ପରିହାସ ନ ବୁଝି ସେ ଅସୁଖ, ଲକ୍ଷ୍ମଣ ପାଶକୁ ଗଳ୍ପ ! ମୋତେ ତୁମ୍ଭର ବନଭା କର ବୋଇଲ୍ ॥ ବୋଲେ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ମୁଁ ବୋଲିଏ ଭୀ ସ ତାଙ୍କ ଭଈଯାକୁ କଣବ ସେବା ଦାସୀ ହୋଇନୀରେ କ ପଢରୁଷ । ତୁମ୍ଭ ଲେକେ କ ବୋଈବେ ଅବା । ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଉତ୍ତର ୪ ପୁଣି ସେ ଅସୁବ, ଶ୍ରୀଘ୍ରମ ପାଶକୁ ଗଳ୍ପ । ତୁମ୍ଭ ଭବମକ ମୁଁ ଖାଇବ ବୋଇଲ୍ । ଏ ପୁର କାମିକ ଅଛୁ ଭ ଘେନି ସେନଲ୍ ନାହଁ ମୋହର ଦଇନ । ଏମନ୍ତ ବୋଲି ଭୁଣ୍ଡ ବସ୍ତାର ସୌଭାଙ୍କୁ ଧଣ୍ଡ ଗାଁଶ ଦେଉଥିଲ ? ୫୭ ଅମୁଖ ମୁଖ ଭାଲୁ ଛଡ଼ାଇ, ନେଇଣ ଗୁମ ରଖିଲେ । ଦୁଗ୍ଧା ଅସୁରୀ ଦୁଷ୍ପ ସ୍ଵଇବ ଦେଖିଲେ ॥ ୧-Qବାନ ପୋଥୁପାଠ, ୨- ଅନ୍ତେ’ ପରେ ‘ଦୋହେ’ ପାଠ ପୋଥରେ ଅଧୂଳ ଅଛି, ୩-ଶୁଣ ପୋଅପାଠ, ୪-ଉଦନ୍ତ ପୋଥପାଠ ।
