ପୃଷ୍ଠା:Chata Ichhabati.pdf/୪୦

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
Jump to navigation Jump to search
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

(୩୮)

ବୋଲେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସ୍ତିରୀ ବେଶ ଧରି,
ଯାଇ ପଶିବୁ ୟେକ କାଠି ପୁରୀ ।୨୭।
ଚୋର ଇଚ୍ଛାବତୀ ୟେକ ପଲଂକେ,
ନାନା କ୍ରୀଡ଼ା କରୁଥିବେ୧୨ ନିଶଙ୍କେ ।୨୮।
ତାକୁ ସମସ୍ତ ମଣାଈଂ୧୩ କହିଲା,
କେହି ନ ଜାଣନ୍ତି ୟେହା ବୋଇଲା ।୨୯।
ଶୁଣି ଦୋସାଧୁ ମନରେ ହରଷ,
ୟେହି କଥାତ ଅଟି ଯୁଗତ୧୪ ।୩୦।
ଦୁଃଖ ସୁଖେଣ ଦିବସ ରହିଲା,
ସ୍ତିରୀ ରୂପେଣ ଦୋସାଧୁ ପଶିଲା ।୩୧।
ଆସି ମିଳିଲା ୟେକ କାଠି ପୁରୀ,
ଯହିଂ ଅଛନ୍ତି କୁମର କୁମାରୀ ।୩୨।
ଯାହା ମଦନା ତାକୁ କହିଥିଲା,
ସେହି ରୂପରେ ଚୋରକୁ ଦେଖିଲା ।୩୩।
ରଜ୍ଜୁ୧୫ ଘେନିଣ କଟୀରେ ବାନ୍ଧିଲା,
ନିଜ ଘରକୁ ବୋଲି ଘେନିଗଲା ।୩୪।
ଇଚ୍ଛାବତୀ ମରଡ଼ାଶାଳେ୧୬ ଥିଲେ,


୧୨। 'କରୁଥିବ'(ପୋଥିପାଠ), କିନ୍ତୁ ଇଚ୍ଛାବତୀ ଓ ଚାଟ ଦୁହେଁ କ୍ରୀଡ଼ା କରୁଥିବେ ହେବା ସଙ୍ଗତ।
୧୩। ମଣାଈଂ-ବୁଝାଇ।
୧୪। ଯୁଗତ(ପୋଥିପାଠ), 'ଯୁଗତ'(ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ) ଶବ୍ଦ ଦ୍ୱାରା ଅର୍ଥ ପ୍ରକାଶରେ କୌଣସି ବାଧା ଉପସ୍ଥିତ ହେଉ ନଥିଲେହେଁ ଉଭୟ ପାଦର ଶେଷ ଅକ୍ଷର ସମାନ ହେଉନାହିଁ ।
୧୫। ରେପୁ(ପୋଥିପାଠ)।
୧୬। ଅର୍ଥ ଅସ୍ପଷ୍ଟ।