ପୃଷ୍ଠା:Prachina Odia Kabita.pdf/୧୪

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

କାଳ ବିକାଳ ଦୁ ସାଧିନ୍ତା ଯେବେ ପାରି
ଯମ ରାଜାକୁ ତେ ପାଣି ବୁହାଇ ପାରି । ୧୩ ।

ଆହୁଟ ହାଥ କଳେବର ଭିଥର
କାହିଂ ଥାଇଂ ଜୀ ସେ ଦିଅଇ ଉତ୍ତର ।
ତତ ପ୍ରାପତ ଜପାଜୋ ନାହିଂ
ମଲେଣ ପ୍ରାଣ କାହିଂ ସମ୍ଭାଇ । ୧୪ ।

ସର୍ବ ଚଳନ୍ତେ ନ ଚଳଇ ଯେହୁ
ଅହନିଶ ବରଷନ୍ତେ ନ ତିନ୍ତଇ ସେହୁ
ଖଡ଼ଗେ ହାଣନ୍ତେ ନ ଲାଗଇ ରେଖ
ୟେ ସେ ପରଚେ ଗୁରୁମୁଖେ ଦେଖ । ୧୫ ।

ଶବଦ କୋଳାହଳ ନିଶବଦେ ନିନା
ଯେବଣ ଶବଦେ ସୟେଂ ଉତପନା
ଶବଦ ଯାଇ ନିଶବଦର ପାଶ
ଶବଦ ନିଶବଦ ୟେକଇ ବାସ । ୧୬ ।

ମର ମର ପଣ୍ଡିତେ ମରଣ ସେ ମିଠା
ଯେବଣ ମରଣକୁ ଗୋରେଖ ଦିର୍ଷ୍ଠ୍ୱା
ମରନ୍ତେଣ ଜୀବ ଯିବାକ ଯହିଂକି
ଜୀଉଂ ଜୀଉଂ ଜୀବ ସମର୍ପି ତହିଂକି । ୧୭ ।

ଡାହାଣା ବ୍ରର୍ତେକ ରସ ଉଜାଇଂଲେ
ଦିନେ ଦିନେ ନିବିଡଇ କାୟେ
ମାହାରସ ଶୋଷିବେ ଗୁଞ୍ଜ ନ ଖସିବେ
ନାଥ ବଦନ୍ତି କରିଅଛୁ ଜୀବନକୁ ଉପାୟେ । ୧୮ ।

ଖର ବହିଲେ ପବନାଦିର୍ବଇ ଉର୍ଦ୍ଧେ ଛାଡ଼ଇ ନାଭି
ସହଜେ ଯୋଗୀ ନିଚୟେ ସିଧ୍ୟ ମନ ପବନ ୟେକତ୍ୱ ଠାବି । ୧୯ ।