ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ଦିନ ସବୁ ଉଡ଼ିଗଲେ
ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି ପକ୍ଷୀଙ୍କ ଡେଣାରେ
ମରିଗଲେ ରାତି ସବୁ
ପାହାଡରେ ମଥା ପିଟି ପିଟି
ଆଲୁଅ ମିଶିଲା ଯାଇ
ଚିକିମିକି ତାରାଙ୍କ ମେଳରେ
ପଛକୁ ଅନାଇ ଆଜି ଏତେବେଳେ
ସମୟର ଚଉମୁହାଣିରେ
ମାପୁଛି ମୁଁ ଅତୀତକୁ
ମୋର ଏଇ ଖାଲି ଗିଲାସରେ
ବାନ୍ଧି ମୁଁ ରଖିଲି ମୋର ଯୌବନକୁ
ମୋ ଦେହର କାଚଘର ଚାରିଟି କାନ୍ଥରେ
ପଥର ପାଚେରୀମାନ
ଘେରାଇଲି ମୋ ମନର ଚାରିପାଖେ
ମୋ ଚଞ୍ଚଳ ଜୀବନକୁ ବନ୍ଦ କରି
ପଂଜୁରୀରେ ତାକୁ
ସଯତ୍ନେ ରଖିଲି ନେଇ ସମୁଦ୍ର ଭିତରେ
ସମୁଦ୍ରରେ ଝଡ ହୋଇ ଥମିଗଲା
ବାଲିର ସ୍ତୁପରେ ପୁଣି ଜମା ହେଲା ବାଲି
ଆକାଶର ରଙ୍ଗ ସବୁ ମିଶିଯାଇ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ହେଲେ
ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ।୫୭
