ପୃଷ୍ଠା:Odishar smaraniya sikshak brund - Jagannath Mohanty.pdf/୩୧୪

ଉଇକିପାଠାଗାର‌ରୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ

ପଚାରିଲେ । ପୁଝାରୀ କହିଲା , ଆଜ୍ଞା ସବୁ ତତ୍ତ୍ବାବଧାରକଙ୍କ ପାଇଁ ଏଭଲି ହୋଇଥାଏ । ରଘୁନାଥ ମାଗଣରେ ଏପରି ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଖାଦ୍ଯ ଗ୍ରହଣର ପ୍ରତିବାଦ କରି ତାହା ବନ୍ଦ କରାଉଥିଲେ ।

ଶରଣକୁଲ ହାଇସ୍କୁଲରେ ସେ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲାବେଳେ ଗୋଟିଏ ପିଲା ବିଷ ଖିଦେଲା ଓ ତାଙ୍କ ନାମରେ କର୍ତ୍ତବ୍ଯରେ ଅବହେଳାର ଆରୋପ ହେଲା । ଶିକ୍ଷାବିଭାଗୀୟ ଅଧିକାରୀ ଅନୁସନ୍ଦ୍ଧାନରେ ଆସିଲେ ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମୁଁ ମୋର କର୍ତ୍ତବ୍ଯ କରିଛି । ମୋ ସ୍ଥାନରେ ଆପଣ ଥିଲେ କ'ଣ ଅଧିକ କରିପାରିଥାନ୍ତେ । ଯାହାର ରତ୍ନ ଚାଲିଗଲା ସେ ତ ମୋ ନାମରେ ଆରୋପ କରିନାହିଁ । ଆପଣ ଏହି ଅଭିଯୋଗରୁ କ'ଣ ଜାଣିପରୁଛନ୍ତି । ନିଜର କର୍ତ୍ତବ୍ଯନିଷ୍ଠାରେ ଆସ୍ଥା ନଥିଲେ ଏପରି ସ୍ପଷ୍ଟ ଉତ୍ତର କେତେଜଣ ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷକ ପ୍ରଦାନ କରିପାରନ୍ତି ?

ରଘୁନାଥଙ୍କ ପ୍ରଧାନ କାର୍ଯସ୍ଥଳୀ ଥିଲା ଦଶପଲ୍ଲା, ନୟାଗଡ଼, ଶଭଣକୁଳ ପ୍ରଭୃତି  ଗଡ଼ଜାତ ଅଞ୍ଚଳ । ଗଡ଼ଜାତ ଅଞ୍ଚଳର ପିଲାମାନଙ୍କୁ  ରାଜ୍ଯର  ଅନ୍ଯ ସମସ୍ତଙ୍କ ପରି      ଉଚ୍ଚସ୍ଥାନରେ  ପହ୍ଞ୍ଚାଇବା ତାଙ୍କ ଜୀବନର  ପରମ ଲକ୍ଷ୍ଯ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଯେଉଁ  ବିଦ୍ଯାଳୟକୁ ଯାଉଥିଲେ  ସେଠାରେ ସମସ୍ତ ଅନୁଷ୍ଠାନିକ କାର୍ଯ୍ଯ ସୁଚାରୁରୂପେ  ସମ୍ପନ୍ନ  କରୁଥିଲେ । ସ୍କୁଲକୁ ଠିକ ସମୟରେ  ଯିବା  ଓ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କ  କାର୍ଯ୍ଯ ତଦାରଖ  ରକିବା ଥିଲା ତାଙ୍କ ର ନିତିଦିନିଆ କାମ । ପାଠଦାନ  ବହିର୍ଭୁତ  ଏପରି କୌଣସି  କାର୍ଯ୍ଯ ନାହିଁ ଯାହା କରିବାକୁ ସେ ଭୁଲିଥାନ୍ତି ।   ରଘୁନାଥ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦୁଇଭାଗରେ  ବିଭକ୍ତ କରନ୍ତି  ଭଲ ପିଲାମାନଙ୍କୁ  ଭଲ କରିବା ପାଇଁ  ଓ ଦୁର୍ବଳ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାସ୍  କରିବା ପାଇଁ  ସ୍କୁଲ୍ ସମୟରେ  ଶନିବାର ଛୁଟି  ପରେ  ଓ ଅନ୍ଯ  ଛୁଟି ଦିନରେ  ସେ  ଲଗିପଡ଼ିଥାନ୍ତି 
ସେ ଯେଉଁ  ସ୍କୁଲକୁ ଯାଆନ୍ତି , ସେଠାରେ ଶିକ୍ଷାର ବାତାବରଣ ଖେଳିଯାଏ ।  ରଘୁନାଥ  ଶିକ୍ଷକ ହିସାବରେ  ଏତେ  ପରିଚୟ ଥିଲେ ଯେ, ତାଙ୍କର ବ୍ଯକ୍ତିତ୍ବର  ପ୍ରଭାବ ନୟାଗଡ଼ ଓ ଶରଣକୁଳ ଅଞ୍ଚଳର  ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ  ବ୍ଯାପ୍ତ ହୋଇଥିଲା । 

ଦିନେ ସେ ଶରଣକୁଳସ୍ଥ ବାସଭବନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ପ୍ରୌଢ଼ା ଜଣେ ଆସି ପଚାରିଲେ , ବଢ଼ ସାର କାହାନ୍ତି ?

ବଡ଼ସାର ତ' ମୁଁ କନ କହିବ କୁହ - ରଘୁନାଥ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ଆଜ୍ଞା , ପଡ଼ୋଶୀ ସହ ମୋର ଗୋଟିଏ ମୋକଦ୍ଦମା ହୋଇଛି । ଗାଁ କମିଟିକୁ ତାହା ବିଚାର ପାଇଁ ନୟାଗଡ଼